ترشی زیتون مهرام به هضم غذا کمک می کند.
این میوه هضم غذا را تحریک می کند و فعالیت کبد و کیسه صفرا را فعال می کند.
به طور مشخص، زیتون عبور توپ را در روده تسهیل می کند.
زیتون دارای قدرت آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد میکروبی است.
زیتون به مبارزه با التهاب کمک می کند.
آنها همچنین استرس اکسیداتیو را کاهش می دهند (استرس اکسیداتیو منجر به پرخاشگری سلول های ما می شود؛ این عامل اصلی پیری است، بیماری هایی مانند آلزایمر، پارکینسون، دیابت، سرطان ها و غیره).
زیتون به لطف لیپیدهای خوب، ظرفیت های فکری و شناختی مغز از جمله حافظه را افزایش می دهد.
زیتون دارای اسیدهای چرب تک غیراشباع است. این اسیدهای چرب باعث افزایش کلسترول خوب خون می شوند.
بنابراین، خطر بیماری های قلبی عروقی و فشار خون بالا کاهش می یابد.
آنها به طور طبیعی حاوی آنتی اکسیدان ها، مواد معدنی هستند و پس از مصرف، دوز خوبی از کلسیم و منیزیم را فراهم می کنند.
زیتون دارای ویتامین های A و E، آنتی اکسیدان هایی است که به مبارزه با دژنراسیون ماکولا، آب مروارید و گلوکوم کمک می کند.
در میان چیزهای دیگر، زیتون از قرنیه شما محافظت می کند و به چشمان شما اجازه می دهد که سالم بمانند!
ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌های زیتون به پوست کمک می‌کنند تا لطافت و قابلیت ارتجاعی خود را حفظ کند. چین و چروک کاهش می یابد.
ویتامین E موجود در این میوه کوچک باعث حفظ و آبرسانی پوست و لایه های بالایی اپیدرم می شود.
زیتون از پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت می کند.
تفاوت بین زیتون سیاه و زیتون سبز چیست؟
زیتون سبز قبل از بلوغ برداشت می شود. سپس در یک حمام سودا درمان می شود و سپس شستشو داده می شود و از آب نمک عبور می کند.
گوشت سفت تری دارد و طعم آن از زیتون سیاه تلخ تر است.
زیتون سیاه پس از رسیدن چیده می شود. سپس در آب نمک درمان می شود. گوشت آن نرم و لطیف است، طعم آن مشخص تر است.
